Op 7 oktober 2010 vond de vernissage plaats van een retrospectieve aangaande alle werken, i.e. schilderijen, aquarellen, houtskool enz. van mijn vader, Petrus De Man, in de “Aula Toots” te 1140 Evere. Men kon er eveneens tekeningen en kunstfoto’s bewonderen alsook verschillende souvenirs: schilderdoos, tubes en penselen gebruikt door de artiest, oudere fotoapparaten, zwart-wit en kleur negatieven die recentelijk nog veelal werden gebruikt toen het numeriek pas trendy werd.

Men kon ook de mooie viool van mijn vader bewonderen en verschillende partituren van oudsher, een metronoom, stemvorken, bustes van Mozart en Beethoven.

Op ezels stonden jeugdwerken van Petrus De Man zoals bij voorbeeld « La poupée japonaise » (het Japanse poppetje) of heel recente schilderijen zoals « Soleil de grand matin » (Opkomende zon in de vroege morgen). Oliefverfwerken bevatten ook portretten van familieleden en vrienden en vele onderwerpen betreffende paarden in allerlei toestanden.

Grotere werken waren verzameld op twee lange muren zoals enkele zeer prachtige landschappen, bij voorbeeld « Ciel d’orage » (Stormachtig weer), « Le Zwin » (het Zwin), « La Senne en hiver à Weerde” (De Zenne in de winter te Weerde) en vele andere.

Bezoekers hebben de fijne afwerking van vele landschappen bewonderd en voor andere werken sommige kleurcontrasten met verassende effecten. De meeste aanwezigen bleken akkoord te gaan over het feit dat Petrus De Man “de” schilder is van licht en weide vergezichten.

De avond verliep zeer gezellig en aangenaam vooral omdat prestigieuze gasten aanwezig waren: vertegenwoordigers van de gemeente Evere, en meer in het bijzonder schepen J. Corten, die te woord stond in naam van de burgemeester en de twee schepenen Nederlandse en Franse cultuur, leden van de Natuurvrienden van Evere-Schaarbeek, en zelfs andere afdelingen van de Natuurvrienden, met de veel verwachte lezingen van Raymonde Lorphelin en Luc Verbiest.

Vele bezoekers kwamen onverwachts hoewel eigenlijk wel verwacht: dus een mooie verrassing, zoals vroegere collega’s, vriendinnen die met mij waren afgestudeerd en die nog onze wonderbare en fantastisch beroep uitoefende (beëdigd vertaalster of tolk), zoals de Voorzitster van de Belgische Kamer van Vertalers, Tolken en Filologen, Agnes Feltkamp. Ik was gelukkig al die vrienden terug te vinden zoals advocaten, fotografen, journalisten, prettige vrienden, mensen die wij hadden ontmoet tijdens onze veelvuldige reizen of die fans waren van een rockstar voor wie wij de wereld doorkruisten.

Op elk ogenblik verscheen er bij de ingang iemand die mij verraste en speciaal was gekomen om een hulde te brengen aan mijn vader, nieuwsgierig om zijn artistiek talent en technieken te ontdekken.

We hebben dan ook een glaasje schuimwijn kunnen drinken en iedereen had de kans om kennis te maken met de andere aanwezigen. Ik hoorde mensen schilderijen bespreken die meer opvallend waren, zwart-wit foto’s die eerder anekdotisch of aangenaam voorkwamen, alsook de hoek « Artiesten in de familie » waar wij aquarellen van Emilienne De Man, zuster van Petrus, olieverf schilderijen van Dominique Luyckx, zijn kleindochter, foto’s van Patrick Luyckx, zijn kleinzoon aan de piano, en van mezelf hadden samengebracht.

Er werden veel foto’s genomen en adressen doorgegeven. De sfeer was uiterst aangenaam. Een groot moment van blijdschap en geluk voor alle personen aanwezig en een toffe beloning voor mij en alle mensen die mij in deze onderneming hadden geholpen.