Petrus De Man | Emoties
Zoals gedichten verwaarloosd, nooit gelezen,
En toekomstige tijden die men zou vrezen,
Verloopt het leven vaak ongunstig,
Met onrecht en betuttelingen, soms driftig.
Laat ons in vrede met liefdeswoorden dromen
Maar ook strijden opdat geluk ons zou toekomen,
Met echte liefde meer dan een zucht, genot of minnegebed,
Meer dan tij en eb met grillige golven in het liefdebed.
De echte liefde, zonder wapperende vlaggen en slaande trom
Is geen held worden, wel de kroon van het mensdom.
Met mijn gedachten geraak ik niet verdwaald en vraag aan wie mijn bescheiden verzen leest,
dus aan u, ontvankelijk te wezen.
Zoals ik ben, dienen ze zacht en vredelievend te klinken.
Voor wie echter gedichten niet kan begrijpen of verdragen heeft een dichter verklaard:” Gedichten zijn er niet om gelezen te worden, gedichten zijn er om te bestaan”:
Les poèmes ne sont pas faits pour être lus, ils sont faits pour être là.
(Gedichten zijn er niet om gelezen te worden gedichten zijn er om te bestaan.)
Gedichten Door
Petrus (Petrus) De Man
Met mijn gedachten geraak ik niet verdwaald en vraag aan wie mijn bescheiden verzen leest, ontvankelijk te wezen.
Zoals ik ben, dienen ze zacht en vredelievend te klinken.
Ik verkies doorslaggevend “ad fundum” het rijkdom van de hartstocht boven de dorre woestijn van de onverschilligheid.
Ik houd dus de “dwaasheid” van mijn gevoelens voor wie ze bestemd zijn, oneindig hoog boven de “wijsheid” van de gevoelloosheid van wie ze ook kan zijn.
Commentaar
© Petrus De Man
De zomerweelde veredelt ons lot
Door aanschouwing van natuurgenot
Zacht verblind door felle kleuren
Opgevrolijkt met zoete zoele geuren
En aan de bron van zaligheid drinken
En tevens hevig in vervoering zinken
s’Avonds als de klokken kleppen
Kunnen ze vrome rust scheppen
Commentaar
© Petrus De Man
De winter met wit versierde natuur
En noordelijke wind hevig en guur
De lente met alle vogels in hun nest
Het herleven zingend op hun best
De zomer die de natuur met zon laat prijken
De mens die met vreugde zijn leven wil verrijken
De herfst bekleed met goud en weemoed
Doet mij nadenken met deemoed
Over God schepper van mens en natuur
Die tevens liefde geeft van eeuwige duur
Commentaar
© Petrus De Man
Zijn intieme omgeving verlaten
Met of zonder berouw en haten
Verbrijzelt vaak het hart met pijn
Kan ook het einde van liefdesgedicht zijn.
Commentaar
© Petrus De Man
(oorlog 1940-45)
Moeder, ben zo ver van het land
Van ons geluk in eigen pand
Denk aan veel verspilde dagen
Toen ik alles nog kon wagen
Zieken verzorgen is nu mijn lot
Zo wordt mijn leven zalig genot :
Menslievend troosten en elke wezen
Met wilskracht helpen en genezen.
Ben sterker alhoewel ellendig
Wachtend op toekomst rooskleurig.
Commentaar
© Petrus De Man
Als verzengende liefde het hart verbrandt
En waarboel alles verduistert in het verstand,
Als vertrouwen dwaalt tot het dieptepunt,
Tevens in het bestaan niets meer gunt,
Als het hart wegkwijnt met hevige vuren,
Men de verwaarlozing niet meer kan verduren,
Als de eindeloze nacht zich stort op akelige dromen
Met schimmen die de nachtmerries zomen,
Als men met wee en waanhoop moet zwerven,
Dan is het noodlot stilaan uitsterven ...
Commentaar
© Petrus De Man
Met steigerende winden en neervallende bladeren
Moge de eindejaarsfeesten met heerlijk muziek naderen
Voor u zal ik zingen met aangrijpende melodiëen
Opgewekt, overeind staand ofwel ontroerd op de kniëen
Bestendig en onwankelbaar als een afgelegde eed,
Zal ik voor u zingen in liederen met vreugde bekleed.
Commentaar
© Petrus De Man
Iedere dag, in uw mooie geleerde baan
Leven mannen druk rond uw bestaan:
Ontwikkeld en fit, met voorspoed in zicht.
Hun bekommernissen schijnen dan ook zo licht.
De hindernissen in het leven omringen mijn lot.
Voor mij geduldige hoop, voor hen onverwijld genot.
Maar tegenslag van het noodlot zal ik vermijden.
Ik beheers mijn levenswandel en kan strijden.
Commentaar
© Petrus De Man
Onze jeugdige jaren blonken gisteren en aleer
Soms met grijnzende dagen toch meestal teer.
Onze hopen en dromen zijn geen woestijnen,
Met wilskracht zullen onze twijfels verdwijnen.
Wij verdragen alles van bejaarde, volwassen en wicht.
Voor ons is nog steeds veel voorspoed in zicht.
Commentaar
© Petrus De Man
Beroeren is het mooiste van mijn werk.
Ontroering delen is geluk zonder perk.
Wie aanhoudend diepe gevoelens heeft,
Wie dan steeds met beroering leeft,
Wie zich aan ontroering kan wennen
Zal zich in mijn verzen heus erkennen.
Commentaar
© Petrus De Man
Zeg mij waarom ik u bemin
En of het mag en heeft een zin
Zo graag zou ik u willen betogen
Hoe diep ik wens te zinken in uw ogen
’s Avonds als de maan des dichters rijst
En alles versiert met goud en diamantenlijst
Uw ogen wereldwijd zijn mijn horizon
Zij laten mijn leven ontplooien als schitterende zon
Hun donkere blikken treffen mijn hart met drang
En vervullen het mooiste wat ik verlang
De hemel is verliefd op de sterren van uw ogen
En alles van u dat de hartstocht kan verhogen
Zoals dichterlijk uitgedrukt in oden
Geef mij uw ogen en het geluk is mij aangeboden
Dat de lucht die u uitademt mij wordt gegeven
En uw hartslag zich verlengt in mijn leven
Dat uw ogen mij bekoren iedere nacht
Dat hun blikken mij strelen met hun pracht
In mijn hart is een innige hoop geboren
Kan u mijn gretige wensen wel horen
Hoop is van mijn leven de enige streel
Het wachten is van mijn lot het droevig deel
Ik ben koning in mijn wereld
Aan u geef ik alles wat is veredeld
Voor u mijn rijk en mijn kroon
Mijn scepter en ereplaats op mijn troon
Schat der schatten aan wie ik zo wil denken
Aan wie ik alle hoogste waarden wil schenken:
Het heelal, de hemelen en de eeuwige tijden
Geef mij uw kus dat ik mij aan u kan wijden
Aan u mijn hoop, mijn leven en mijn licht
Want u bent voor mij een levend gedicht
Artsen en kunstenaars hebben geen ouderdom,
Zij ijveren hun levenlang ten behoeve van het mensdom.
Commentaar
© Petrus De Man
Weliswaar is het een lief katje,
Onder alle dieren een waar schatje,
Doch zeker niet voor de bedreigde vis:
Zijn leven loopt groot gevaar, gewis.
Geen reden voor spijt of ergernis.
De aanval liep uiteindelijk mis.
Kijk naar de leutige foto’s.
Ons leven kampt met zulke risico’s.
Kijk ook eens even naar mij
Laat mijn leven verlopen met hoge tij
Niet zoals de kat kijkt naar de vis
Opdat mijn bestaan lichter weze dan het is.
Ik wil insgelijks zo kijken naar u
Opdat uw leven nog beter geschiede dan nu
En u brenge veel gewenste gelukken
Die lauweren van uw studies laat plukken.
Commentaar
© Petrus De Man
De alken staren nieuwsgierig naar mij,
Geduldig eten wachtend, rustig op een rij
Water en vis zijn voor hen zorg en leven
Wil u mij ook zulke mooie attenties geven,
Heilzaam voedsel voor hart en geest
En zo mijn leven verloopt in een innerlijke feest
Geschonken vanuit uw eigen wereld
Waar het mensdom duurzaam wordt veredeld.
Commentaar
© Petrus De Man
U bent eenvoudig in mijn leven gekomen
U beheerst volledig mijn lot
U verscheen uit mijn liefste dromen
U bent mijn wereld van zuiver genot
Uw naam in Vlaamse taal
Klinkt lief en helder als kristaal
Zingt in mijn hart met aandrang
En hartstochtelijke violenzang
Ik wou dat u op haastige vleugels zou naderen
Door ruisende bomen en juichende bladeren
Dat de zachte wind brengt met hem
De mooiste melodieën van uw stem
De Melkweg fonkelend met regenbogen
Is minder mooi dan de sterren van uw ogen
De wereld en alle dingen zijn mooier indien
Ik ze in uw lieve prachtige ogen kan zien
Verrijkt met weelderig glanzende haren
Zo kunnen liefde en geluk samen varen.
Maar waar schuilt dat droomland, zalig bewoond
Waar vriendschap en tederheid worden beloond
Vrij van enige tegenslag noch verspilde tijden
Waar men argwaan, ontgoochelingen kan vermijden
En waar alle wensen kunnen worden vervuld.
Tevens wordt er dagelijks toewijding onthuld,
Waar liefde met dorstige lippen ieder seizoen
Gedronken wordt zoals een warme zoen.
Met wapperende vleugels wil ik mij aldaar begeven
Met u behaaglijke beroeringen beleven
Ook uw attenties die mijn bestaan zullen versieren,
Een droomland waar liefde zal zegevieren
Commentaar
© Petrus De Man
Een dag na nachtmerries en afmattende dromen
Met schimmen die sombere uren zomen
Waar mij niets meer komt te baat
En ik dwaal zonder liefde en wellicht haat.
En dan een zachte blik van een vrouw
Met verrukkelijke verleidende betoverende ogen
Die met strelend gebaar schenkt liefde en trouw
En mijn geluk ontwaakt met hoog vermogen
Een dag na oneindig slapeloze nacht
Met kwellende spookbeelden en klacht
Een dag waar ik zou bezwijken
Wanneer men niets goeds kan bereiken.
En dan een zachte blik van een vrouw
Met verrukkelijke verleidende betoverende ogen
Die met strelend gebaar schenkt liefde en trouw
En mijn geluk ontwaakt met hoog vermogen
Een dag met eenzaamheid en weemoed,
Treurig als ik al het slechtste vermoed
Tevens weerloos strijd tegen allerlei kwalen
In griezelig grillige geest moet dwalen
En dan een zachte blik van een vrouw
Met verrukkelijke verleidende betoverende ogen
Die met strelend gebaar schenkt liefde en trouw
En mijn geluk ontwaakt met hoog vermogen
Commentaar
© Petrus De Man
Onze zwarte kat is een echte kanibaal
Maakt van ons leven een gruwelijk verhaal
In ons menselijk vel bijten doet ze graag
Beperkt zich toch tot de bovenste laag
Maar voor u wens ik een leven vrolijk en knus
Ik schenk u hier de uitdrukking van mijn mooiste kus
Commentaar
© Petrus De Man
Moeilijk is het een dichter te begrijpen
Hij alleen weet: waar, wat en waarom
Zijn waarheid is: dat liefde zou rijpen
Toch velen denken: wat is hij dom
Commentaar
© Petrus De Man
’s Nachts slaapt hij op een wolk
’s Morgens komt terug bij eigen volk
Zijn wens is met kunst gelukkig varen
Zijn wil heende en verre liefde baren
Hij schenkt de echte vrede alom
Blijft immer jong en heeft geen ouderdom
Hij zoekt in de mensheid steeds goede wil
En maakt onder de mensen geen verschil
Commentaar
© Petrus De Man
Geluk dat mij het leven niet zou schenken
Kan ik in mijn dromen wel beleven
et wilskracht zal ik nochtans denken
Dat aldus vreugde mij wordt gegeven
Ik heb ontzag voor mijn geloof
En vervul immer wat ik beloof
Commentaar
© Petrus De Man
De eerste mans droom was liefderijk
De eerste vrouw was vervulling en minnelijk
Hij werd dan verliefd op de sterren van haar ogen
Hun samenleven moet hun pracht nog verhogen
Hij leeft betoverd door haar weelderige haren
Waar de gave van liefde wordt vergaren
Hij zal haar het allermooiste geven
Zo is zij tot het heerlijkste geluk verheven
Zij was, is en zal blijven: een meesterwerk van God
Ze ontgoochelen is dan heilig verbod
Ik, deemoedig en van goede wil, mens.
Leef voor haar en ben aandachtig voor haar wens
Commentaar
© Petrus De Man
1. De echte liefde is geen geschenk
Men moet het verdienen
2. De echte liefde wordt niet aangeschaft
Men moet ervoor strijden
3. De echte liefde is bestendig geduld
En ontvankelijk wezen voor de andere
4. De echte liefde moet vertrouwen scheppen
Dat het geluk steeds versterkt
5. De echte liefde is niet hoofdzakelijk eisen baren
En de andere nooit uitdagen
6. De echte liefde is zich bekommeren voor de andere
En zichzelf desnoods vergeten
7. De echte liefde verwijdert eigen verlangen
En vervult in het mogelijke wensen van beminde
8. De echte liefde is parallel vooruit kijken
En naast mekaar wel en wee beleven
9. De echte liefde vergt wat romantische werkelijkheid
En niet noodzakelijk verplichtend genot
10. De echte liefde is meer dan een zucht, genot of smekend gebed
Veel meer dan tij en eb op grillige golven van het liefdebed
11. De echte liefde is alles delen en geven, wel iets verwachten
Maar aanvaarden wat men krijgt en het met eer achten
Commentaar
© Petrus De Man
Heengaan is lijden en wat sterven
Heengaan is iets verlaten wellicht
Heengaan zelf met hoop verwerven
Heengaan is ook een treurig gedicht
Heengaan leidt soms tot uitsterven
Heengaan is leuk op het eerste gezicht
eengaan is ook ongeluk erven
Heengaan beëindigt soms het liefdesgedicht
Heengaan als me de lieveling niet meer ziet
Heengaan schept dan erbarmelijk verdriet
Heengaan … en terug de teerheid verwarmen
Heengaan is dan weder met open hart en armen
Commentaar
© Petrus De Man
U bent eenvoudig in mijn leven gekomen
U beheerst volledig mijn lot
U verscheen uit mijn liefste dromen
U bent mijn wereld van zuiver genot
Uw naam in Vlaamse taal
Klinkt lief en helder als kristaal
Zingt in mijn hart met aandrang
En hartstochtelijke violenzang
Ik wou dat hij op winderige vleugels zou naderen
Door ruisende bomen en juichende bladeren
Dat de zachte wind brengt met hem
De mooiste melodieën van uw stem
De Melkweg fonkelend en ingetogen
Is minder mooi dan de sterren van uw ogen
Alle dingen zijn mooier indien
Ik ze in uw lieve ogen kan zien
Verrijkt met weelderig glanzende haren
Verenigt liefde en geluk die samen varen ...
Commentaar
© Petrus De Man
Waar schuilt een droomland, zalig bewoond
Waar vriendschap en tederheid worden beloond
Vrij van enige tegenslag noch verspilde tijden
Waar men argwaan, ontgoochelingen kan vermijden
En waar alle wensen kunnen worden vervuld.
Tevens wordt er dagelijks mensenliefde onthuld,
Waar zaligheid met dorstige lippen ieder seizoen
Gedronken wordt zoals een warme zoen.
Met wapperende vleugels wil ik mij aldaar begeven
Met u behaaglijke beroeringen beleven
Ook uw attenties die mijn bestaan zullen versieren,
Een droomland waar tederheid zal zegevieren
Want ik treur als onverschilligheid mij bedroeft
Als ene andere geen begrip toont zoals het hoeft.
Commentaar
© Petrus De Man
Hoelang grijnzen de uren, nacht en dag,
Smekend naar uw ogen toen gij naar mij zag.
Hoelang op dieptepunt des hellens zal ik zwerven
Zinkend in het niet en ondraaglijke smarten erven,
Zoals erbarmelijk gesneuvelde dorre bladen in oneindig leed,
Wanneer de natuur treurt, aan flarden en in lompen gekleed.
Hoe, waar, wanneer, hoelang zal u mij verkwikken
Opdat mijn verlangens niet zouden zwikken.
Naar uw aanwezigheid heb ik steeds gesmacht
Tot in mijn dromen in de stilte van de nacht,
Naar zalige innigheid, een weinig, een iets
Want voor mij bent u alles, voor u ben ik niets.
Commentaar
© Petrus De Man
Ergens schuilt een droomland, zalig bewoond
Door vriendschap en tederheid eveneens bekroond.
Vrij van enige tegenslag noch verspilde tijden
Waar men argwaan, ontgoochelingen kan vermijden
En waar alle wensen kunnen worden vervuld.
Tevens wordt er dagelijks mensenliefde onthuld,
Waar zaligheid met dorstige lippen ieder seizoen
Gedronken wordt zoals een warme zoen.
Met wapperende vleugels wil ik mij daar begeven
Met u behaaglijke beroeringen beleven
Ook uw attenties die mijn bestaan zal versieren,
Een droomland waar vriendschap zal zegevieren.
Commentaar
© Petrus De Man
Zeg mij waarom ik u trouw bemin
En of het mag en heeft een zin
Naar mij bent u toevallig gekomen
En ontstaan uit mijn liefste dromen
Zoals Venus uit de zee in het heelal
Die minnegevoelens schenkt hier en overal
En Eros’ pijl die liefde ten overvloede uitdeelt
Aan vele menswezen wiens hart hij streelt.
Onverzettelijk beheerst u mijn lot
En schept voor mij een wonderbaar genot.
Uw naam in dierbare Nederlandse taal
Klinkt mooi als de zang van de nachtegaal,
Ontroerend is uw stem in mijn geheugen
Als lieflijke melodieën die mij verheugen.
Dat de lucht die u uitademt mij wordt gegeven
En uw hartslag zich verlengt in mijn leven,
En dat uw ogen mij bekoren dag en nacht
En uw blikken mij strelen met hun pracht.
Geef mij uw ogen zoals verdicht in oden
En mij zo het wereldgeluk wordt aangeboden.
In mijn hart is een innige hoop geboren:
Kan u mijn gretige wensen wel horen.
Hoop is van mijn leven de enige streel.
Het wachten is van mijn lot het droevig deel.
Was ik koning, voor u mijn rijk en kroon,
Mijn scepter en ereplaats op mijn troon.
Schat der schatten aan wie ik zo wil denken,
Aan wie ik alle hoogste waarden wil schenken:
Het heelal, de hemelen en de eeuwige tijden,
Geef mij uw kus dat ik mij aan u kan wijden.
Aan U mijn hoop, mijn leven, mijn licht,
Want in mijn verzen bent u een levend gedicht.
Commentaar
© Petrus De Man
Met een hart mild en warm, nimmer kil,
Doe ik wat ik kan, niet wat ik wil.
Met wilskracht zal ik nochtans denken
Dat mij de toekomst het geluk zal schenken
Dat vooral onverschilligheid mij niet bedroeft
En eenieder begrip voelt zoals het hoeft.
Commentaar
© Petrus De Man
Een dag na nachtmerries en afmattende dromen
Met schimmen die sombere uren zomen
Waar mij niets meer komt te baat
En ik dwaal zonder liefde en wellicht haat.
En dan een zachte blik van een vrouw
Met verrukkelijke verleidende betoverende ogen
Die met strelend gebaar schenkt liefde en trouw
En mijn geluk ontwaakt met hoog vermogen
Een dag na oneindig slapeloze nacht
Met kwellende spookbeelden en klacht
Een dag waar ik zou bezwijken
Wanneer men niets goeds kan bereiken.
En dan een zachte blik van een vrouw
Met verrukkelijke verleidende betoverende ogen
Die met strelend gebaar schenkt liefde en trouw
En mijn geluk ontwaakt met hoog vermogen
Een dag met eenzaamheid en weemoed,
Treurig als ik al het slechtste vermoed
Tevens weerloos strijd tegen allerlei kwalen
In griezelig grillige geest moet dwalen
En dan een zachte blik van een vrouw
Met verrukkelijke verleidende betoverende ogen
Die met strelend gebaar schenkt liefde en trouw
En mijn geluk ontwaakt met hoog vermogen
Commentaar
© Petrus De Man
Waar schuilt een droomland, zalig bewoond
Waar vriendschap en tederheid worden beloond
Vrij van enige tegenslag noch verspilde tijden
Waar men argwaan, ontgoochelingen kan vermijden
En waar alle wensen kunnen worden vervuld.
Tevens wordt er dagelijks mensenliefde onthuld
Waar zaligheid met dorstige lippen ieder seizoen
Gedronken wordt zoals een warme zoen
Met wapperende vleugels wil ik mij aldaar begeven
Met u behaaglijke beroeringen beleven
Ook uw attenties die mijn bestaan zullen versieren
Een droomland waar tederheid zal zegevieren
En successen zonnig worden verguld
Met zalige beloften steeds vervuld
Commentaar
© Petrus De Man
Voor de vrouw de gepaste man vinden is moeilijk,
Voor de man de gepaste vrouw vinden is moeilijk,
Voor De Man de gepaste vrouw vinden is nog moeilijker.
Hij vraagt veel maar hij geeft veel, hij geeft alles.
Voor hem hebben de beloften een waarde,
De woorden een betekenis: alles is alles.
Als hij een bloem wilt plukken zal hij bukken.
Overeind of geknield tot op het dieptepunt des bodems.
Hij neemt ook van de rozen de doornen aan
Opdat hem de rozen niet zouden ontgaan.
Commentaar
© Petrus De Man
Aan wie mag ik denken, voor wie mijn woorden baren
Dankzij vele mogelijkheden vanuit mijn jeugdige jaren
Sinds u innig in mijn aanwezigheid bent gekomen
Schenk ik u de mooiste gevoelens die in mijn leven stromen
Zonder enige blik en volhardend spijt voor het verleden
Want mijn liefdesleven start nu vanaf heden
Commentaar
© Petrus De Man
De hemellichten stralend in het heelal
Zijn minder mooi dan uw aangrijpende blikken overal
Niet uw lichaam bezoeken wel uw ziel moederlijk dekken
De ene erkennen de andere in de diepte ontdekken
Onvergankelijk en universeel gebonden
Met lieve innige gevoelens gevonden
Met al het overige vergeet ik het verleden
Because mijn geluk door u opduikt vandaag dus heden
Commentaar
© Petrus De Man
Aan wie mag ik denken, voor wie mijn verzen baren,
Met hartstocht, zoals het kon in mijn jeugdige jaren,
Sinds u verrassend in mijn leven bent gekomen
Schenk ik u de mooiste gevoelens die in mijn ziel stromen
Zonder enige blik en zonder spijt voor het verleden
Want mijn liefdesgevoelens starten nu en vanaf heden.
Commentaar
© Petrus De Man
Verenigingen
